มันเป็นกระบวนการที่ค่อนข้างง่ายสำหรับธรรมชาติที่จะรวมอะตอมไฮโดรเจนสองกับอะตอมออกซิเจนหนึ่งในการสร้างน้ำ. อย่างไรก็ตาม, น้ำจืดจะกลายเป็นที่ขาดแคลนมากขึ้นเนื่องจากการใช้งานมากกว่า, การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ, และมลพิษ. สิ่งนี้ทําให้อุตสาหกรรมเหมืองแร่ต้องคิดใหม่ว่ายังสามารถดึงวัสดุล้ําค่าที่พวกเขากําลังค้นหาโดยไม่เพิ่มปัญหาได้อย่างไร.
การทําเหมืองใช้น้ําเป็นหลักสําหรับ การประมวลผลแร่, การปราบปรามฝุ่นและ/หรือการขนส่งสารละลาย. อย่างไรก็ตาม, แหล่งน้ําจืดไม่พร้อมใช้งานเสมอไปเมื่อมีการทําเหมือง, ดังนั้นในหลายกรณีจะต้องจัดส่งเข้ามา. อย่างไรก็ตาม, ในบางกรณี, แท้จริงแล้วมันตรงกันข้ามที่ทําให้เกิดปัญหา—เมื่อจําเป็นต้องสูบน้ําออกจากพื้นที่เหมือง, โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการทําเหมืองใต้ดิน. สิ่งนี้สามารถนําไปสู่ระดับน้ําใต้ดินที่ลดลง, น้ําผิวดินพร่อง, นอกจากนี้ยังสามารถปนเปื้อนแหล่งน้ําจืดอื่น ๆ ได้หากน้ําในเหมือง "ปนเปื้อน" และซึมลงสู่แม่น้ําและ/หรือทะเลสาบในพื้นที่.
การทําเหมืองที่ใช้น้ําเพื่อดึงทรัพยากรอาจมีปัญหากับสระน้ําเสียที่เหลือ. หากมีการเติมสารเคมีลงในน้ําหรือปนเปื้อนจากการทําเหมือง, จากนั้นองค์กรเหมืองแร่จะต้องสร้างสระเก็บน้ําเพื่อกักเก็บน้ํา "ที่ใช้แล้ว" จนกว่าจะสามารถบําบัดได้หรือปนเปื้อนตามธรรมชาติ. ในอดีต, แอ่งน้ําเหล่านี้เคยเกิดเขื่อนแตก, เทน้ําพิษหลายพันแกลลอนลงในทะเลสาบและแม่น้ําใกล้เคียง, การสร้างภัยพิบัติด้านสิ่งแวดล้อม.
อุปกรณ์ ST & เทคโนโลยีมีทางออกที่ดีกว่า. เครื่องแยกสายพานไตรโบอิเล็กโทรสแตติกที่เป็นกรรมสิทธิ์ของเราเป็นกระบวนการแห้งที่ไม่ต้องการแหล่งน้ําจืด แต่สามารถแยกออกเป็นขนาดอนุภาคแร่ขนาดเล็กมากซึ่งก่อนหน้านี้สามารถทําได้ผ่านกระบวนการแยกแบบเปียกเท่านั้น, เช่นการลอยตัว, ซึ่งต้องการแหล่งน้ําจืด. อุปกรณ์ ST & เครื่องแยกของเทคโนโลยีสามารถประมวลผลปริมาณมากในอัตราที่สูงโดยใช้พลังงานเพียงเล็กน้อย, ทําให้มีประสิทธิภาพในการทําเหมืองในขณะที่ยังคงเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม. และมีขนาดกะทัดรัดพอที่จะติดตั้งในไซต์งาน ดังนั้นจึงไม่จําเป็นต้องจัดส่งวัสดุไปยังศูนย์ประมวลผล.
เก็บน้ําไว้ดื่ม. เราได้สร้างวิธีที่ดีกว่าสําหรับการดําเนินการขุดเพื่อให้ได้มากขึ้นจากน้อยลงโดยไม่ต้องใช้ทรัพยากรที่มีค่า.
